دو سال گذشت ...
خیالت تخت
یک روز
دقیقا نمی دانم کدام روز
اما شاید روزی حوالی تمام شدن دنیای من
آنجا که مطمئن شوم
بعد از من
کسی تو را نخواهد داشت
از دلتنگی که هیچوقت عادت نبود
از دوست داشتنی که بند نیامد
از احساسی که حبس شد پشت نگاهم
و چشمهایت ...که هیچوقت گذرشان به من نخورد !
از پشتم که خمیده شد زیر بار این همه تنهایی
از دستانم که لرزیدند پشت نوشتن حرفهایم
از اشکهایم که چه گرم بودن وقت سرد بودنت
از نگرانی ام پشت جواب ندادن هایت
و بدتر از آن ... نبودنهایت
از آن آدم ضعیفی که ساخت از من ، غرورت ...
یک روز
قبل از دیر شدن
قبل از انتها
قبل از ، از دست رفتنم
حرفها دارم برایت ...
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: